Nepal

Na drie uur rijden met de bus, hadden we de grensplaats Sunauli bereikt, dit is een chaotise grensovergang. Als we wilden konden we zonder controle de grensovergang overlopen, iedereen deed maar wat, de meeste douaniers zaten gewoon lekker te kaarten, de krant te lezen of lagen gewoon te slapen, ze keken dan ook verbaasd op als je wat vroeg. Binnen bij het immigratie office zaten overal mannen, vrouwen en zelfs kinderen achter tafels, er was niet veel sprake van, zorgvuldigheid, op de grond lagen bergen ingevulde douane-formulieren. Na een half uurtje was alles geregeld, en zijn we met de fietstaxi naar het Hotel gereden, s´middags hebben we Lumbini bezocht dit is de geboorteplaats van Boedha, voor veel Boedhisten is het een must hier een keer geweest te zijn, we hebben hier ongeveer 10 Boedha tempels bezocht, de exacte geboorteplaats van Boedha hebben we ook gezien, we mochten van dit heiligdom helaas geen foto´s maken. De volgendemorgen zijn we met de bus doorgereden naar de hoofdstad Kathmandu, dit was een mooie route, en de eerste bergen van de Himalaya waren al zichtbaar, na 5 rijden en 7 uur (ja 7 uur), stil staan, wachten en irritatie, waren we in het op 1300 meter hooggelegen Kathmandu.
Omdat de Chinese regering tot eind juli geen buitenlanders toelaat in Tibet, zijn we helaas genoodzaakt om via India en Bangladesch naar Birma te reizen i.p.v. via Cina, dit betekend dus dat we een extra transit visum voor India en een visum voor Bangladesch nodig hebben. Het is wel jammer dat we niet door de Himalaya via Tibet en China naar Birma kunnen reizen, want dit was eigenlijk letterlijk en figuurlijk het hoogte punt van onze reis geweest. De Chineese regering is hier voor de volle 100% schuld aan, door Tibet af te sluiten van de rest van de wereld, het ziet er voor de rest allemaal zo rooskleurig uit, maar China is en blijft een communistisch land, waar de regering bepaald wat er gebeurd en mensenrechten niet gehandhaafd worden. Op wo/do/vr zijn we in Kathmandu gebleven en hebben het rustig aan gedaan, we hebben o.a. ons visum voor Bangladesch geregeld, de monkey tempel bezocht, Bhaktapur bezocht, onze toer naar Namche geregeld en we hebben een paar dingen in Kathmandu bekeken. Zeker na een paar weken India was het gewoon weer lekker een paar dagen in een (normale) stad te zijn.

Himalaya

Op zaterdagochtend zijn we om 5 uur met de taxi naar het vliegveld van Kathmandu gereden, een half uur nadat we ingecheckt hadden voor onze vlucht naar Lukla, begon de boarding al, het was een mooie vlucht, we vlogen over diepe dalen en in de verte zagen we de Mount Everest. De korte landingsbaan van Lukla gaat stijl omhoog zodat de vliegtuigen bij de landig snel afremmen, aan het einde van de landingsbaan is een ravijn van maar liefst 700 meter diep, hier hebben in de afgelopen jaren regelmatig ernstige vliegtuigongelukken plaats gevonden, vluchten naar Lukla worden dan ook alleen s´ochtends vroeg bij mooi (helder) weer uitgevoerd. Het gebeurd regelmatig dat het vliegveld voor meerdere dagen gesloten is, er zit dan niets anders op dan te wachten, want Lukla is niet over de weg bereikbaar, en voor een wandeling naar Jilli (waar je met de auto verder kan), moet je minimaal 6 dagen rekenen.

De eerste dag zijn we in Lukla gebleven, en hebben we een klein rondje gewandeld om een beetje aan de hoogte te wennen. De volgende morgen om half zeven, zijn we begonnen aan onze wandeling naar Namche Bazaar, gelukkig hoefde we maar een keer te schuilen voor de regen, de route is zwaar, je moet eerst via trappen van 2800 meter terug naar 2300 meter, dit gaat niet geleidelijk maar op en neer. Het uitzicht is wel geweldig je loopt in de vrije natuur door de bossen, langs de riverieren, over hangbruggen in het midden van de Himalaya, en je ziet overal de besneeuwde bergtoppen van s´werelds hoogste bergen. Na acht uur lopen waren we in het op 3500 meter hooggelegen dorpje Namche Bazaar, doordat we in het regenseizoen waren, was het hier erg rustig, veel hotels en restaurants waren dan ook gesloten, we hadden een hotel gevonden voor slechts 200 rupia (nog geen € 2,-). Door het aanhoudende slechte weer konden we helaas geen mooie foto´s maken van de MountEverst. We hebben wel een paar wandelingen gemaakt, maar door de dichte mist hebben we helaas bijna niets gezien. Als je tijdens het regenseizoen een tocht door de Himalaya gaat maken, heb je kans op slecht weer, maar het hoeft niet altijd, na twee dagen zijn we in de stromende regen van Namche naar Lukla teruggelopen, we hebben in een hotel vlakbij het vliegveld overnacht, zodat we de volgende morgen met de eerste vlucht naar Kathmandu terug konden vliegen. Na aankomst op het vliegveld in Kathmandu zijn we gelijk doorgereden naar de Indiaanse ambassade om ons visum voor India te regelen. Omdat we tijdens de wandelingen niet veel van de MountEverst gezien hadden, zijn we de volgende morgen vroeg met Budha Air een rondje over de Himalaya gevlogen, dit was een spectaculaire vlucht, met gave uitzichten op de hoogste bergen ter wereld. we hebben wel een goede indruk van de Himalaya gekregen, maar doordat we niet alles gezien hebben, is de kans groot dat we volgend jaar in September/oktober (beste maanden) hier terugkomen, om de trekking van Lukla naar het Basiskamp (ruim 5.500 meter) van de MountEverst te maken.

Op vrijdagochtend zijn we naar het Chitiwanpark gereden, dit park behoort tot één van de mooiste natuurparken in heel Azie, tijdens de busrit, z´n 50 kilometer buiten Kathmandu ging het echter fout, onze buschauffer reed de hele tijd al bizar, hard en lomp, doordat de chauffer een stilstaande vrachtauto te laat zag klapte we er met de bus bovenop en de hele voorruit lag eruit, gelukkig was er alleen matriele schade, onze chauffeur zat fout, dat kon i echter niet begrijpen, hij heeft een uur staan schreeuwen met de politie en de vrachtautochauffer, maar hij zat toch fout, na een uurtje konden we weer instappen en is de bus maar gewoon zonder voorruit verder gereden, een paar uur later kwamen we in het Chitiwanpark aan.

>In het Chitiwanpark zijn we 3 dagen gebleven, we sliepen in het `Jungle Island resort` dit is een rustig primitief resort midden in het park verweg van de bewoonde wereld (alleen per boot bereikbaar), we hebben hier gewandeld, heb nog gezwommen met een olifant, is wel gaaf, maar officieel verboden in Nepal, want er zijn in het verleden ernstige ongelukken mee gebeurd. Maar we kwamen uiteindelijk voor het `wildlife`, veel dieren leven hier in het wild, waar onder de Bengaalsetijger, olifanten, neushoorns, apen en veel meer. Er leven in totaal z´n 40 Tijgers in het park, maar de kans dat je er eentje ziet is klein, de veiligste manier om een tocht door het park te maken is op de rug van een olifant, dit zijn hele slimme en vooral sterke dieren, die alles aan de kant schuift wat hem in de weg staat, de tijger hebben we helaas niet gezien, maar wel een grote neushoorn van z´n 5 meter afstand echt gave beesten, en vooral om ze zo in het wild te zien. Op maandag hebben we de jungle verlaten en zijn we met de bus naar Hetauda gereden, deze plaats ligt op de route naar Darjeleen (India), de volgendemorgen om 05:30 zijn we in èèn keer doorgereden naar Bahundangi de grensplaats met India. Hier hebben we s´avonds nog een echte Nepalees gerecht gegeten en de laatste Nepaleese biertjes gedronken.