Timor Leste deel 2

Het was een lange vermoeiende bootreis van Oecussi naar Dilli de boot deed er maar liefst 12 uur over, veel mensen waren zeeziek en de stank in de passagiersruimte was niet te harden. Heb de hele nacht buiten op het dek gezeten, s´nachts heb ik m´n Heineken strandhandoek uitgerold en heb ik gelukkig nog een paar uur kunnen slapen, ik was de enige blanke aan boord van het schip en veel mensen kwamen vonden het maar raar dat ik in m´n eentje naar Dilli ging want het was er de laatste dagen erg onrustig. Heb in Dilli gelijk m´n hostel opgezocht, kon ik eindelijk weer na weken een warme douche nemen.
Sinds de komst van de VN zijn hotels in Dilli relatief duur geworden, ik had geen zin om 50 US dollar voor een hotelkamer te betalen want in het hostel betaalde ik slechts 10 dollar per nacht, heb s´middags een rondje door de stad gelopen, het was sinds de verkiezingen weer behoorlijk onrustig in Dilli bij meerdere demonstratie´s zijn meerdere politieagenten vermoord, in een winkelcentrum in de buurt van het hostel hadden demonstranten veel ruiten ingeslagen. De VN begon in bepaalde regio´s haar personeel terug te halen, ik heb natuurlijk ook nagedacht of het wel verantwoord is alleen zonder gids verder te reizen, maar volgens mij is het geweld meer tegen de VN en de huidige politiek gericht en niet zo zeer tegen toeristen. Het is aan de ene kant ook wel begrijpelijk dat de mensen boos zijn op de VN en de huidige regering want die beloven veel, en de VN-medewerkers rijden hier ook maar een beetje rond, zonder dat ze zelf weten wat ze aan het doen zijn, vooral de Australische regering doet alsof ze zo behulpzaam zijn maar eigenlijk zijn ze alleen maar op olie en grond uit.
Op donderdag heb ik de belangrijkste bezienswaardigheden van Dilli bekeken, zoals het grote Jezus beeld aan het begin van de baai en verschillende musea ook heb ik nog een brommer en kontant geld geregeld om de volgende dag mee het binnenland in te trekken, alleen in Dilli zijn een paar geldautomaten dus als je verder gaat moet je zorgen dat je genoeg cash bij je hebt want kreditkaarten worden bijna nergens geacepteerd.
De volgendemorgen heb ik Dilli verlaten en ben ik met de motorbike richting Baucau gereden, deze gave route zo´n 130 kilometer gaat over verschillende bergpassen en kilometer lange witte zandstrandenen, ook werd ik onderweg nog twee keer tegengehouden door VN-medewerkers die vroegen waar ik heen ging, Baucau is de tweede stad van Oost-Timor vooral in de oude binnenstad vind je hier nog veel oude koloniale gebouwen, gebouwd door de portugezen. s´middags nog naar het zwembad geweest, voor de rest was hier niet veel te doen.
zaterdagochtend ben ik na het ontbijt gelijk verder gereden richting Com, de weg gaat vrijwel helemaal langs de kust, het is een mooie route je rijdt soms langs kilometers lange lege witte zandstranden, je komt hier vrijwel helemaal niemand tegen laat staan een toerist, na vijf uur rijden was was Com bereikt , hier ben ik een nacht gebleven. De volgendemorgen ben ik doorgereden riching Mehara een kilometer voor Mehara stopte mijn motorbike er helaas mee. Er was geen beweging meer in te krijgen, volgens een paar jongens was er een probleem met de koppeling, heb mijn motorbike bij iemand thuis laten staan en omdat ik mijn bagage toch in Com had achter gelaten ben maar verder gaan lopen. Het was een mooie wandelroute naar Tutuala beach, de omgeving is hier geweldig je ziet hier veel mooie vogels, en ook de witte stranden zijn indrukwekkend. Heb de rest van de dag hier op het strand gelegen er was hier helemaal niemand in de omgeving te zien, de accomodatie was ook vij primitief geen water en stroom. Maar wel een schitterende ongerepte natuur, waar mischien een paar honderd toeristen per jaar op bezoek komen. Ben benieuwd hoe het er hier over 20 jaar uit zal zien, mischien staat het hier dan wel helemaal vol met hotels. Zulke afgelegen prachtige ongerepte stranden waar bijna geen mensen komen is echt een belevenis.
De volgendemorgen ben ik gelijk na zonsopgang terug naar Mehara gelopen, waar ik mijn moterbike had neergezet, een paar jongens hebben nog geprobeerd mijn moterbike weer aan te gang te krijgen, ben vervolgens naar het postkantoor gelopen om te bellen met de verhuurder (was geen gsm ontvangst), en heb hem meegedeeld dat ik de motorbike hier bij het postkantoor laat staan en zonder motorbike terug reis naar Dili, de verhuurder was het hier natuurlijk niet mee eens, maar soms moet je gewoon egoistisch denken. Ik had nog maar ruim een week in Timor Leste en had geen zin mijn programma aan te passen door een defekte moterbike. Met de borgsom € 100,00 die ik had achtergelaten kan hij makkelijk iemand betalen om de moterbike op te halen in Mehara.
Van Mehara naar Lospados rijden geen bussen, ik wilde eerst nog naar het Ira Lalara meer maar ik hoorde van sommige inwoners dat hier erg veel gevaarlijke krokodillen actief zijn, dus ben ik maar achterop een vrachtauto naar Lospados meegereden, Lospados is een koloniale stad je ziet je veel verwaarloosde huizen in koloniale bouwstijl, ook lopen hier erg veel zwerfhonden, het was inmiddels al drie uur s´middags en ik wil hier s´avonds niet meer de weg op, hotels zijn hier bijna niet, maar veel mensen bieden een goedkope kamer aan `losman´. s´avonds heb ik nog een paar films op m´n laptop zitten kijken, s´nachts kon ik door het geblaf van de zwerfhonden bijna niet slapen, de mensen hier zijn erg arm, veel mensen slapen hier s´nachts gewoon ergens op straat, wat met de hongerige zwerfhonden best wel gevaarlijk is.
Als je in Nederland met het openbaar vervoer van A naar B wilt reizen kijk je even snel op internet hoe laat de bus gaat, hier is geen internet en rijden er alleen maar onregelmatige bussen van en naar Dilli over de hoofdroute, omdat ik in Com een gedeelte van m´n bagage had achtergelaten moest ik dus gedwongen weer terug naar Com. Er zijn geen busverbindingen tussen Lospados en Com, heb besloten om s´ochtends vroeg gewoon richting Com te gaan lopen in de hoop dat onderweg een vrachtauto langs rijdt waar ik achterop kan springen. De omgeving is schitterend en na drie uur wandelen werd ik ingehaald door een vrachtauto, waar ik achterop mee kon rijden, rond de middag was ik in Com, wilde s´middags eigenlijk nog gaan snorkellen maar er was hier helemaal niemand te zien, het strand was helemaal leeg, ik vertrouwde het eerlijk gezegd niet helemaal met de krokodillen, dus heb ik s´middags een paar uur op het strand gelegen, en ben niet gaan zwemmen.
In Com is geen openbaar vervoer de enige mogelijkheid is s´ochtends vroeg aan de kant van de weg gaan staan, en wachten tot er een vrachtauto langsrijdt waar je achterop mee kunt rijden, ben s´ochtends al om half vier aan de kant van de weg gaan staan, ik had geluk al na een uur kwam er een kiepwagen aan rijden, was niet de enige want er stonden zeker al zo´n 50 mensen achterop. Na 3 uur rijden was ik in Lautem hier vandaan gaan bussen naar Baucau, heb hier weer twee uur aan de kant van de weg zitten wachten toen er eindelijk een bus aankwam, had ik weer geluk want twee mensen stapten van het dak, en kon ik op het dak gaan zitten, na een paar uur rijden was ik in Baucau. De chauffeur zij dat ik mee kon rijden naar Dilli, maar daar had ik weinig zin in. Ben aan de kant van de weg blijven wachten tot er een bus langskwam waar nog een normale zitplek in de bus vrij was. Het is allemaal wel leuk op het dak van de Bus maar het is en blijft gevaarlijk. Uiteindelijk was ik s´avonds om 22:00 in Dilli. Heb uiteindelijk bijna 19 uur gedaan over een stuk van 220 kilometer, zulke slechte wegen, en onregelmatige busverbinden maken het reizen hier echt tot een avontuur.
De volgende dag heb mijn reisschema aangepast ik wilde eigenlijk naar PNG (Papua Nieuw Guinea) en Irian Jaya het is al langer onrustig in dit gebied, en ik ook weet ik nu hoe moeilijk het is om in afgelegen gebieden met de mensen te communiceren, ik spreek zelf geen Indonesisch en de lokale bevolking spreekt geen woord Engels. Heb daarom besloten deze reis te verschuiven naar 2013 en een cursus Indonesisch te gaan volgen. Hoop hier begin september mee te beginnen, het is niet eenvoudig maar door dagelijks 2 x een half uur te leren, hoop ik volgend jaar een beetje Indonesisch te kunnen spreken, waardoor zo een reis hopelijk nog leuker word. Ben aan het einde van de middag nog met een paar gasten uit het hostel naar het strand zonsondergang gaan kijken.
Op vrijdagochtend ben ik met de boot van Dilli naar naar Atauro eiland gevaren, dit eiland ligt op ongeveer 20 kilometer afstand van de hoofdstad Dilli, je kunt hier perfekt snorkellen en wandelen, wilde de laatste dagen van mijn rondreis op Timor een beetje relaxt doorbrengen en wilde ook nog een paar keer snorkellen, heb geslapen in Barry´s lodge dit is een perfekte accomodatie, had een hutje aan het strand en alle maaltijden waren bij de prijs (€ 20,--) inbegrepen. Op zaterdagochtend ben ik naar de top van de vulkaan geklommen, het uitzicht was grandioos, je zag aan de ene kant Dilli en aan de andere kant de eerste eilanden van de Molukken (Indonesie). Na een paar dagen snorkellen en relaxen ben ik op maandagochtend met de boot terug gevaren naar Dilli, we moesten onze bagage goed inpakken want de zee was onstuimig, ik had mezelf ook beter in een een vuiliniszak kunnen stoppen want na een kwartiertje varen was ik al kletsnat het waaide behoorlijk hard en de golven waren hoog. Na twee uur varen was ik weer in Dilli, ben met met een de taxi gelijk doorgereden naar het strand, heb hier nog wat gedronken en m´n kleren laten drogen ben aan het einde van middag naar het vliegveld gereden voor m´n vlucht naar Australie.

Mijn avontuur in het (nog) vrijwel onbekende `Timor Leste` zat er (helaas) op!